Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΙΣΙΑΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Η αποκάλυψη
Έγινε λίγο πριν τη δεκαετία του ’60, όταν ο Σπούτνικ ήταν ακόμη μόνος και νέος και περίπου την ώρα που ο Κεν Κέσεϋ πήρε το πρώτο του τριπάκι ως ιατρικός εθελοντής! Πριν από τις underground εφημερίδες, το Βιετνάμ και τις κουβέντες για μια δεύτερη αμερικανική επανάσταση! Στη σχετική ησυχία του τέλους του 1950, λίγο πριν η ίδια η ιδέα της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ γίνει σχετική.
Δύο νεαροί καλιφορνέζοι, γνωστοί αργότερα ως Ομαρ Ρέιβενχαρστ και Μαλακλύπας ο Νεώτερος, επιδίδονταν στη συνήθειά τους, να πίνουν δηλαδή καφέ σε μια 24ωρη αίθουσα μπόουλινγκ και γενικώς να λύνουν τα προβλήματα του κόσμου. Το συγκεκριμένο απόγευμα το κύριο θέμα συζήτησης ήταν η Α-ταξία και παραπονιόντουσαν ο ένας στον άλλο για την προσωπική σύγχυση που αντιμετώπιζε ο καθένας ξεχωριστά στη ζωή του.
«Λύσε το πρόβλημα της σύγχυσης και της αταξίας», είπε ο ένας «και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα θα εξαφανιστούν»¨
«Πράγματι» είπε ο άλλος, «το χάος και η διχόνοια είναι οι ρίζες κάθε σύγχυσης.»
Πρώτα πρέπει να σε ραντίσω
Με Χρυσόσκονη
Ξαφνικά, το φως εξαφανίστηκε μεμιάς από εμπρός τους. Τους περιέκλεισε απόλυτη σιγή και ένιωθαν πως τα πάντα παρέμεναν ακίνητα. Μετά ακολούθησε μια εκτυφλωτική λάμψη έντονου λευκού φωτός, λες και η ίδια η ψυχή τους εκρήγνυνταν. Μετά η όρασή τους επανήλθε.
Παρέμεναν όμως ζαλισμένοι και έμειναν ακίνητοι και αμίλητοι για αρκετά λεπτά. Κοίταξαν γύρω τους και είδαν πως ο κόσμος έστεκε παγωμένος σαν αγάλματα σε διάφορες κωμικές στάσεις και πως μια από τις μπάλες παρέμενε αγκιστρωμένη στο διάδρομο, μόλις μερικά εκατοστά μακριά από τις κορίνες που είχε αρχικά σταλεί να σκορπίσει. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, ανήμποροι να εξηγήσουν λογικά το φαινόμενο. Επρόκειτο για μια κατάσταση χρονικής επιμήκυνσης και ένας παρατήρησε πως το ρολόι είχε σταματήσει.
Στο δωμάτιο εισήλθε ένας χιμπαντζής, σακουλιασμένος και γκρίζος γύρω από την μουσούδα, στητός και ευθυτενής όμως στo 1.5 μέτρο του και στήθηκε με τον αέρα της φυσικής μεγαλοπρέπειάς. Κρατούσε μία περγαμηνή και προχώρησε προς τους νεαρούς άνδρες.
«¨Κύριοι», είπε, «γιατί το φεγγάρι του Πίκερινγκ, στρέφεται με αντίθετη τροχιά; Κύριοι υπάρχουν θηλές στα στήθη σας, δίνετε μήπως γάλα; Και τι, για όνομα, Κύριοι, θα γίνει με τον νόμο του Χάιζενμπεργκ;»
Σταμάτησε.
"ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΥΣΗ ΕΔΩ!»?
Και λέγοντας αυτό, αποκάλυψε την περγαμηνή του. Ήταν ένα διάγραμμα, κάτι σαν ένα Γιν-Γιανγκ με ένα πεντάγωνο στην μία πλευρά και ένα μήλο στην άλλη. Έπειτα εξερράγη και οι δύο τους, λιποθύμησαν.
ΈΡΙΣ ΘΕΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ, ΤΗΣ ΔΙΧΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗΣ
Ξυπνώντας τους βρήκε ο ήχος κορίνων να κροταλίζουν, τους μπόουλερζ απορροφημένους στο παιχνίδι τους και την σερβιτόρα απασχολημένη να φτιάχνει καφέ. Ήταν εμφανές, πως η εμπειρία τους, ήταν ιδιωτική.
Συζήτησαν το παράξενο όραμά τους, και ανακατασκεύασαν από μνήμης το διάγραμμα του χιμπαντζή. Κατά την διάρκεια των επόμενων 5 ημερών έψαξαν να βρουν τον συμβολισμό και την σημασία του σε βιβλιοθήκες, μα για απογοήτευσή τους ξέθαψαν μόνο αναφορές στο Ταοϊσμό, την κορεάτικη σημαία και την Τεχνοκρατία. Ήταν μόνο όταν επισήμαναν την ελληνική γραφή στο μήλο, που ανακάλυψαν για την αρχαία Θεά γνωστή στους Έλληνες ως Έρις και στους Ρωμαίους ως Discordia. Αυτό ήταν την Πέμπτη νύχτα, και μόλις κοιμήθηκαν εκείνο το βράδυ, ο καθένας τους, είδε ένα ζωντανό όνειρο με μία λαμπρή γυναίκα, που είχε μάτια απαλά σαν πούπουλα και βαθιά όσο η ίδια η αιωνιότητα, και για σώμα έναν υπέροχο χορό ατόμων και κόσμων. Πυροτεχνήματα καθαρής ενέργειας σχημάτιζαν τα ξέπλεκα μαλλιά της και ουράνια τόξα υλοποιούνταν και διαλύονταν, καθώς μιλούσε με μια ζεστή και ευγενική φωνή.
Έχω έρθει να σας πω πως είστε ελεύθεροι. Πολλές γενιές πριν, άφησα τον άνθρωπο, ώστε να εξελιχθεί. Γυρίζω τώρα για να βρω αυτή την εξέλιξη να πλησιάζει την ολοκλήρωσή της, μα να επιβραδύνεται από φόβο και παρανόηση.
Χτίσατε για τους εαυτούς σας ψυχικές πανοπλίες, θωρακιστήκατε μέσα τους, η όρασή σας είναι περιορισμένη, οι κινήσεις σας άτσαλες και επίπονες, το πνεύμα σας καμμένο από τον ήλιο.
Εγώ είμαι το χάος. Είμαι η ουσία από την οποία οι καλλιτέχνες και οι επιστήμονές σας πλάθουν τους ρυθμούς τους. Είμαι το πνεύμα που κάνει τα παιδιά και τους κλόουν σας να γελάν με ευτυχισμένη αναρχία. Εγώ είμαι το χάος. Είμαι ζωντανή και σας λέω πως είστε ελεύθεροι.
Τους επόμενους μήνες, μελέτησαν φιλοσοφίες και θεολογίες και έμαθαν πως αρχικά η Έρις, ή Discordia, ενέπνεε στους αρχαίους φόβο λόγω της διασπαστικής φύσης της. Πράγματι, η ίδια η έννοια του χάους, θεωρείτο ακόμη συνώνυμη της σύγκρουσης και αντιμετωπιζόταν ως κάτι αρνητικό.
«Δεν είναι να απορείς που τα πράγματα είναι τόσο γαμημένα», κατέληξαν, «τα έχουν καταλάβει όλα από την ανάποδη». Βρήκαν πως η αρχή και η έννοια της αταξίας, ήταν τόσο σημαντική όσο ακριβώς και αυτή της τάξης.
Με αυτά κατά νου, μελέτησαν το παράξενο Γιν-Γιανγκ. ¨Ένα απόγευμα, κατά την διάρκεια ενός διαλογισμού τους, άκουσαν μία φωνή.
Ονομάζεται το ιερό Ταό. Σας ορίζω Φύλακές του. Μέσα του θα βρείτε ό,τι επιθυμείτε. Να αναφέρεστε σε μένα ως Διχόνοια, για να δείχνετε την αντίθεση με το πεντάγωνο. Πείτε στην εγκλωβισμένη ανθρωπότητα, πως δεν υπάρχουν κανόνες, εκτός αν επιλέξουν να εφεύρουν κανόνες. Να έχετε πάντα κατά νου τη ρήση του Συαντάστι : ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ. Να θυμάστε πως δεν υφίσταται τυραννία στο Βασίλειο της Σύγχυσης. Για περαιτέρω πληροφορίες, συμβουλευτείτε την επίφυσή σας.
«Μα τι είναι αυτά;», ψέλλισε ο ένας στον άλλον, «Θρησκεία βασισμένη πάνω στην Θεά της σύγχυσης;; Αυτό είναι σκέτη τρέλα !»
Λέγοντας αυτά, κοίταξαν ο ένας τον άλλο πλημμυρισμένοι από δέος. Ο Όμαρ άρχισε να χαζογελά. Ο Μαλ άρχισε να γελά. Ο Όμαρ πηδούσε πάνω κάτω. Ο Μαλ σφύριζε και ωρυόταν σαν διάολος. Ανάμεσα στα ξεφωνητά ευθυμίας και με δάκρυα στα μάτια, όρισαν αλλήλους, αρχιερείς τις τρέλας τους και μαζί αυτοανακηρύχθηκαν ως Κοινωνία της Έριδος, ό,τι κι αυτό μπορεί να σήμαινε τελικά.
«Υπάρχουν ασήμαντες αλήθειες και μεγάλες αλήθειες. Το αντίθετο μίας ασήμαντης αλήθειας, είναι απλώς ψεύτικο. Το αντίθετο μιας μεγάλης αλήθειας είναι κι αυτό αλήθεια.»
Niels Bohr
«Το ήξερες πως υπάρχουν ένα εκατομμύριο δολάρια, κρυμμένα στο διπλανό μας σπίτι;» «Μα δεν υπάρχει σπίτι δίπλα.» «Όχι; Ας χτίσουμε ένα τότε.»
-MARX
Μομομότο, Διάσημος Γιαπωνέζος, μπορεί να καταπιεί την μύτη του.
(Το παρών απόσπασμα είναι από το Principia Discordia γραμμένο από τον Μαλακλύπα τον Νεώτερο (Malaclypse the Younger))
