Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Principia Chaotica


Στην Μαγεία του Χάους, οι πεποιθήσεις και τα πιστεύω δεν αντιμετωπίζονται ως αυτοσκοποί, αλλά σαν εργαλεία για την δημιουργία των επιθυμητών αποτελεσμάτων. Όταν το κατανοήσουμε πλήρως αυτό, τότε ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια τρομερή ελευθερία, στα πλαίσια της οποίας Τίποτα δεν είναι Αληθινό και τα Πάντα Επιτρέπονται, δηλαδή σα να λέμε πως τα πάντα είναι πιθανά, δεν υπάρχουν βεβαιότητες και οι συνέπειες μπορεί να είναι τρομακτικές. Το γέλιο φαίνεται να είναι η μόνη αξιόπιστη άμυνα απέναντι στην συνειδητοποίηση πως δεν έχουμε ούτε καν έναν αληθινό εαυτό για να βασιστούμε.

Ο σκοπός των Χαοτικών Τελετών είναι η δημιουργία πεποιθήσεων με το να φερόμαστε σαν αυτές οι πεποιθήσεις να είναι αληθινές. Στις Χαοτικές Τελετές, υποκρίνεσαι ώσπου να τα καταφέρεις, ώσπου να αποκτήσεις την δύναμη που μπορεί να σου παρέχει μια πεποίθηση. Μετά, απλά την διώχνεις από πάνω σου γελώντας, και αναζητείς τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω που ταιριάζουν καλύτερα για τον επόμενο σκοπό σου.

Άρα λοιπόν, ο Χαοϊσμός διακηρύσσει τον θάνατο και την αναγέννηση των Θεών. Η υποσυνείδητη δημιουργικότητα και οι παραψυχολογικές μας δυνάμεις είναι παραπάνω από ικανές να δημιουργήσουν ή να καταστρέψουν οποιονδήποτε θεό, εαυτό, δαίμονα, ή οποιανδήποτε άλλη «πνευματική» οντότητα διαλέξουμε να επενδύσουμε την πίστη ή την απιστία μας, τουλάχιστον για τον εαυτό μας και ενίοτε για τους άλλους. Τα συχνά απίστευτα αποτελέσματα που έρχονται με την δημιουργία των θεών, δηλαδή με το να φερόμαστε τελετουργικά λες και υπάρχουν πραγματικά, δεν πρέπει να οδηγήσει τον μάγο του Χάους στην άβυσσο του να αποδίδει την απολυτότητα της πραγματικότητας στα πάντα. Αυτό είναι συνήθως το λάθος που κάνουν οι υπερβατιστές και οδηγεί στην συρρίκνωση του εύρους του εαυτού. Αυτό που είναι τρομερά φανταστικό είναι τα πράγματα τα οποία θα ανακαλύψουμε πως είμαστε ικανοί να πετύχουμε, ακόμα κι αν προσωρινά αναγκαστούμε να πιστέψουμε πως οφείλονται σε κάτι άλλο, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα δημιουργήσουμε. Οι θεοί είναι νεκροί. Ζήτω οι θεοί.

Η Μαγεία ελκύει εκείνους που έχουν μέσα τους μια αρκετά μεγάλη ποσότητα ύβρεως συνδυασμένη με μια αρκετά έντονη υποψία πως η πραγματικότητα και η ανθρώπινη ύπαρξη μπορούν να παρομοιαστούν με ένα παιχνίδι. Το παιχνίδι αυτό δεν έχει κάποιο προδιαγεγραμμένο τελικό σκοπό και παίζεται μόνο και μόνο για την διασκέδαση που προσφέρει. Οι παίκτες μπορούν να επινοήσουν οι ίδιοι μέχρι ενός σημείου τους κανόνες και να κάνουν «ζαβολιά» αν το επιθυμήσουν χρησιμοποιώντας λίγη παραψυχολογία.

Μάγος ονομάζεται αυτός που έχει πουλήσει την ψυχή του για να έχει την ευκαιρία για μια πιο άμεση συμμετοχή στην πραγματικότητα. Μόνο όταν τίποτα δεν είναι αληθινό και η ιδέα του πραγματικού εαυτού εγκαταλειφθεί, μόνο τότε τα πάντα αρχίζουν να επιτρέπονται. Υπάρχει μια μικρή αλήθεια στον μύθο του Φάουστ, αλλά απέτυχε να φτάσει μέχρι την λογική της κατάληξη.

Χρειάζεται η αποδοχή μίας μόνο βασικής αρχής και ενός μόνο πιστεύω για να γίνει κάποιος μάγος. Είναι η μετα-πεποίθηση πως τα πιστεύω, οι αρχές, οι πεποιθήσεις (πείτε το όπως θέλετε) είναι απλά το μέσο για την πραγματοποίηση κάποιου αποτελέσματος. Το αποτέλεσμα αυτό είναι συνήθως πολύ πιο εύκολο να το παρατηρήσουμε σε κάποιον άλλο παρά στον ίδιο μας τον εαυτό. Συνήθως είναι αρκετά εύκολο να παρατηρήσουμε τον τρόπο που άλλοι άνθρωποι, και για την ακρίβεια ολόκληρες κοινωνίες και κουλτούρες, επηρεάζονται θετικά και αρνητικά από τα πιστεύω, τις πεποιθήσεις και τις αρχές που τους διέπουν. Τα πιστεύω τείνουν να οδηγήσουν σε πράξεις οι οποίες ενισχύουν και επιβεβαιώνουν το πιστεύω αυτό, οδηγώντας σε έναν ατέρμονο κύκλο τον οποίο ονομάζουν θαυματουργό αντί για πονηρό και του ποίου τα αποτελέσματα δεν είναι καν διασκεδαστικά. Το πρώτο στάδιο που περνάει κάποιος όταν αρχίζει να βλέπει κάτω από την επιφάνεια αυτού του παιχνιδιού είναι αυτό μιας βίαιης διαφώτισης, που με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει είτε σε έναν σκεπτικιστικό κυνισμό ή στον Βουδισμό. Το δεύτερο στάδιο, η εφαρμογή δηλαδή της ανακάλυψης στον ίδιο μας τον εαυτό, μπορεί να καταστρέψει την ψευδαίσθηση της ψυχής και να δημιουργήσεις έναν μάγο. Η αντίληψη πως τα πιστεύω και οι πεποιθήσεις είναι το μέσο και όχι αυτοσκοπός, έχει τρομερές συνέπειες αν υιοθετηθεί πλήρως. Μέσα στα όρια που μας επιβάλει η φυσική πραγματικότητα (όρια που είναι πολύ πιο πλατιά και ευέλικτα απ’ όσο πιστεύουν οι περισσότεροι από μας), ο καθένας μπορεί να κάνει πραγματικότητα όποιο πιστεύω θελήσει, συμπεριλαμβανομένων και αντιφατικών πιστεύω. Ο Μάγος, δεν προσπαθεί να φτάσει κάποιον συγκεκριμένο και περιορισμένο στόχο ώστε να συγκεκριμενοποιήσει την ταυτότητά του, αυτό που θέλει είναι η μετα-ταυτότητα του να «είναι» ο οποιοσδήποτε.

Καλώς ορίσατε λοιπόν στην Κάλι Γιούγκα του Πανδαιμόνιον, όπου τίποτα δεν είναι αληθινό και τα πάντα επιτρέπονται. Σ’ αυτή την εποχή που τίποτα δεν είναι απόλυτο, είναι προτιμότερο να χτίζεις παλάτια πάνω στην συνεχώς μεταβαλλόμενη άμμο, παρά στον βράχο που θα σε καταπλακώσει την μέρα που θα γκρεμιστεί. Οι φιλόσοφοι έχουν γίνει περισσότερο οι φύλακες χρήσιμων σαρκασμών, γιατί το μόνο μυστικό που υπάρχει έχει αποκαλυφθεί και είναι πως δεν υπάρχει κανένα συμπαντικό μυστικό. Τα πάντα είναι Χάος και η εξέλιξη δεν έχει κάποια συγκεκριμένη και τελεσίδικη διαδρομή. Το σύμπαν κυβερνάται από απλή τυχαιότητα και έτσι, μόνο έτσι, είναι η ζωή καλή. Γεννιόμαστε τυχαία σε έναν τυχαίο κόσμο, όπου φαινομενικές αιτίες οδηγούν σε εμφανή αποτελέσματα και πολύ λίγα πράγματα είναι προαποφασισμένα, δόξα στο Χάος. Καθώς τα πάντα είναι υποκειμενικά και τυχαία, τότε ίσως οι λέξεις αυτές να είναι πολύ μικρές και γεμάτες προκατάληψη, ενώ θα έπρεπε απλά να πούμε πως η ζωή, το σύμπαν και τα πάντα είναι από τη φύση τους δημιουργικά και μαγικά.

Κατοικώντας στην στοχαστική πραγματικότητα μπορούμε να ασχολούμαστε αποκλειστικά με μαγικές ερμηνείες της ύπαρξη. Τα μονοπάτια της υπερβολής μπορούν παρόλα αυτά να μας οδηγήσουν στη σοφία και πολλά απρόβλεπτα πράγματα μπορούν να συμβούν στην πορεία προς την θερμοδυναμική ισορροπία. Είναι μάταιο να αναζητάμε στέρεο έδαφος για να σταθούμε. Η σταθερότητα είναι μια ψευδαίσθηση, όπως και το πόδι που πατάει πάνω της και ο εαυτός που νομίζει ότι του ανήκουν και τα δύο είναι η πιο οφθαλμοφανής ψευδαίσθηση απ’ όλες.

Τα βαριά πλοία της πίστεως είναι γεμάτα τρύπες και βυθίζονται, μαζί με όλες τις σωσίβιες λέμβους και τις ευφάνταστες σχεδίες. Οπότε σκοπεύετε να ψωνίσετε στο σούπερ μάρκετ των αισθήσεων και να αφήσετε τις καταναλωτικές σας προτιμήσεις να ορίσουν τον πραγματικό σας εαυτό; Ή μήπως, με τόλμη και ελαφρότητα, θα κλέψετε και από τα δύο μόνο και μόνο για πλάκα; Γιατί τα πιστεύω είναι το μέσο για να αποκτήσει κάποιος οτιδήποτε θεωρεί σημαντικό και ευχάριστο και οι αισθήσεις δεν έχουν κανένα άλλο σκοπό από να μας κάνουν να αισθανόμαστε. Οπότε πάρτε ό,τι θέλετε χωρίς να χρειάζεται να πληρώσετε κανένα τίμημα. Θυσιάστε την Αλήθεια στο βωμό της Ελευθερίας με την πρώτη ευκαιρία. Η μεγαλύτερη διασκέδαση, ελευθερία και κατόρθωμα είναι να μην είσαι ο εαυτός σου. Δεν έχει μεγάλη αξία να είσαι μόνο αυτό που ήταν μοιραίο να γίνεις και που είχε προαποφασιστεί από την τυχαιότητα της γέννας και των συνθηκών του περιβάλλοντός σου. Κόλαση είναι η κατάσταση του να μην έχεις εναλλακτικές.

Απέρριψε την χυδαιότητα της πλασματικής και επιβαλλόμενης ομοιομορφίας, τάξης και σκοπού. Γύρνα και αντιμετώπισε το παλιρροϊκό κύμα του Χάους, από το οποίο τρέχουν ουρλιάζοντας να σωθούν οι φιλόσοφοι εδώ και χιλιετίες. Βούτα μέσα του και καβάλησε την χαίτη του, ελίσσου ανάμεσα στην απέραντη παραδοξότητα και στο μυστήριο που ενυπάρχει μέσα σε όλα για αυτούς που απορρίπτουν τις ψευδείς βεβαιότητες. Δόξα στο Χάος, δεν πρόκειται να το εξαντλήσουμε ποτέ.
Δημιούργησε, κατέστρεψε, ευχαριστήσου, ΙΟ ΧΑΟΣ!