Στην πρακτική αυτή, που ονομάστηκε Θέατρο της Έριδος, χρειάζεται μια ομάδα από 2 εώς 5 άτομα, λίγο αλκοόλ και πολύ φαντασία (ή το αντίστροφο).
Σκοπός είναι η ομάδα να κυκλοφορεί σε σημεία της πόλης που υπάρχει συνωστισμός από κόσμο, όπως για παράδειγμα τραίνα, λεωφορεία, και να παίζουν θέατρο μπροστά στους αθώους περαστικούς οι οποίοι φυσικά δε θα γνωρίζουν πως πρόκειται για σκηνοθετημένη παράσταση.
Σκοπός της παράστασης είναι να σοκάρει και να προκαλέσει, όσο περισσότερο τόσο καλύτερα. Πολύ σημαντικό όμως είναι οι "θεατές" να μην καταλάβουν πως πρόκειται για φάρσα, έτσι ώστε να το συζητήσουν με φίλους και συγγενείς αργότερα και να εξαπλωθεί.
Δεν υπάρχει όριο στο τί θα σκαρφιστεί να "παίξει" η ομάδα, πρέπει όμως να προσέχει να μην το παρακάνει σε σημείο που να κινδυνεύσει η σωματική τους ακεραιότητα από οργισμένους θεατές που πιθανώς θελήσουν να τους λιντσάρουν, ή από αστυνομικούς που θα σπεύσουν να τους απομονώσουν. Ιδιαίτερα αποτελεσματικές είναι εικονοκλαστικές παραστάσεις που ασχολούνται με πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια και σεξ και γενικά οποιοδήποτε θέμα "taboo" ειδωμένο απο μια εριστική σκοπιά.
Καλή διασκέδαση.