Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Και οι ποιητές; Που είναι οι ποιητές;


Ποτέ δεν τους συμπάθησα. Πιθανότατα ποτέ δεν τους κατάλαβα. Όταν θες να πεις κάτι, πες το ευθέως. Μην τσιγκουνεύεσαι τις λέξεις, δωρεάν είναι. Γιατί πρέπει εγώ να βουτήξω στα βάθη του ψυχισμού του «Ποιητή» και να κολυμπήσω μέσα από άσχετες εικόνες για να δω μισοκρυμμένο ένα νόημα;

Όπως και να έχει, δέχομαι τις ενστάσεις και την κριτική σε αυτό το θέμα. Οι Ποιητές απολαμβάνουν μια Ιερότητα από όλους, ακόμα και από αυτούς που δεν τους καταλαβαίνουν. Αντιθέτως, όλοι είναι αμείλικτοι με συγγραφείς πρόζας, προφανώς επειδή αυτοί δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από ασαφή νοήματα για να κρύψουν την απουσία τους.

But I digress. Όπως σε όλα, υπάρχουν κακοί Ποιητές (dont get me started again) και καλοί ποιητές. Κατά τη γνώμη μου, λίγοι αξίζουν τον τίτλο, οι καλοί δεν είναι πολλοί, αλλά είναι εξαιρετικοί.

Οι λέξεις έχουν δύναμη και οι Ποιητές το ξέρουν αυτό. Ακόμα και το όνομα δεν είναι τυχαίο. Ποιητής. Δημιουργός. Δημιουργός πραγματικοτήτων. Μάγος. Οι Ποιητές είναι Μάγοι. Μάγοι λέξεων, word magick εις την Αγγλικήν. Οι λέξεις έχουν δύναμη και οι ποιητές την νιώθουν. Και την μεταφέρουν. Αυτό τους το αναγνωρίζω και για αυτό τους σέβομαι.

Όταν η πραγματικότητα χρειάζεται αλλαγή, τότε ο κόσμος στρέφεται στους Ποιητές για να οραματιστούν τη νέα πραγματικότητα. Να δουν τον κόσμο μπροστά και να ρίξουν πίσω σε εμάς τους υπόλοιπους ένα μίτο ώστε να οδηγηθούμε στον λαβύρινθο. Να διαλέξουν τις λέξεις, η δύναμη των οποίων θα βοηθήσει στην αποδόμηση της υπάρχουσας κατάστασης και θα δώσει το έδαφος για να ανθίσει κάτι άλλο. Όχι απαραίτητα καλύτερο η χειρότερο. Αλλά κάτι άλλο.

Οι Ποιητές είναι οι προφήτες της αλλαγής.  Εδώ, σήμερα, τώρα, που είναι οι Ποιητές; Μήπως τους έχει δει κανείς; Τους ψάχνω.