~ Ο Ρόμπερτ Άντον Γουίλσον, γράφει στο περιοδικό Gnostica για τη φύση της Μαύρης Μαγείας και πως μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν οι «ψυχικές επιθέσεις».
Ψυχικές επιθέσεις
Ο λεγόμενος «μαύρος μάγος» είναι ένας έμπορος φόβου του «νέου εγκεφάλου (βλ. ποστ με tag Prometheus Rising)» που έχει μάθει πως υπάρχουν πιο ισχυρές δυνάμεις τρομοκρατίας από τη σωματική επίθεση. Ανακάλυψε τις διαστάσεις του τρόμου, του φόβου, και της νοητικής στρέβλωσης. Μπορεί κάποιος να τρομοκρατήσει περισσότερους ανθρώπους, να αποκτήσει περισσότερη δύναμη εκμεταλλευόμενος την ψυχολογική επίθεση.
Όταν απειλείται το «μυαλό», η ατομική πραγματικότητα κάποιου, αυτό το άτομο παύει να υπάρχει σαν άνθρωπος και υποβαθμίζεται σε ένα τρομοκρατημένο και παγιδευμένο θηλαστικό.
Όπως ο τραμπούκος που απειλεί την σωματική ακεραιότητα σκοντάφτει με το πρώτο ίχνος πραγματικής γενναιότητας, έτσι και ο ψυχικός τρομοκράτης τρέφεται με την ευκολοπιστία και σκοντάφτει στην ευφυΐα.
Όταν ο τραμπούκος αντιμετωπίζει πραγματική γενναιότητα και κουράγιο, σταματάει αυτόματα την επίθεση. Άντ’ αυτού προσπαθεί να πάρει με το μέρος του τον άλλον και στη συνέχεια του προσφέρει την δεύτερη θέση στην ιεραρχία. Αν ο άλλος αρνηθεί με ευγενικό τρόπο αυτή την προσφορά, τότε πιθανότατα ο τραμπούκος θα κάνει πίσω και θα αναγνωρίσει τον άλλον σαν ανεξάρτητη οντότητα.
Όμοια, ο ψυχικός τρομοκράτης έχει συνηθίσει να τρομοκρατεί τους ευκολόπιστους. Όταν βρεθεί αντιμέτωπος με ένα πειθαρχημένο και έξυπνο μυαλό, διστάζει. Στο τέλος, όπως και ο τραμπούκος, θα γελάσει και προσφέρει συμμαχία. «Εγώ κι εσύ, είμαστε έξυπνοι. Δεν είμαστε σαν τους άλλους τους βλάκες». Ένα νεύμα και κλείσιμο ματιού με νόημα.
Η δύναμη των ψευδαισθήσεων
Ο Τζίμι Μπρέσλιν, ένας σκληροτράχηλος τύπος από το Μπρούκλιν που μιμείται σχεδόν τέλεια τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, την εξηγεί με τον εξής απλό τρόπο: «Ο [αρχηγός της αντιπολίτευσης] ονόματι Ο’Νιλ, έχει στη διάθεσή του ένα τεράστιο πολιτικό όπλο. Αντιλαμβάνεται πολύ καλά πως η πολιτική δύναμη είναι μια ψευδαίσθηση. Αν οι άνθρωποι νομίζουν πως έχεις δύναμη, τότε αυτόματα έχεις δύναμη. Αν νομίζουν πως δεν έχεις δύναμη, τότε δεν έχεις… ‘Η φήμη της δύναμης είναι η δύναμη’… Ψευδαίσθηση. Καθρέφτες και γαλάζιος καπνός, όμορφος γαλάζιος καπνός που κυλάει νωχελικά στην επιφάνεια στιλπνών καθρεφτών, πρώτα ένα λεπτό στρώμα καπνού που στη συνέχεια πυκνώνει… Αν κάποιος σου πει τον σωστό τρόπο να κοιτάξεις, τότε θα δεις στον καπνό ξεκάθαρα και εντυπωσιακά σχήματα, κάστρα και ολόκληρα βασίλεια…» (Πως τελικά κέρδισαν οι καλοί, Τζίμι Μπρέσλιν)
Ο Μπρέσλιν, ενώ φαινομενικά δε μιλάει για λευκή και μαύρη μαγεία, ουσιαστικά αυτό κάνει. Σκεφτείτε το εξής: Στο Αμερικανικό Δίκαιο δεν υπάρχει η έννοια του αρχηγού της Αντιπολίτευσης. Ο τίτλος αυτός υφίσταται μόνο μέσω «καθρεφτών και γαλάζιου καπνού». Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ από την άλλη, είναι σφραγισμένος με Επτά σφραγίδες και η θέση του έχει τα χαρακτηριστικά των Βασιλιάδων. Το βιβλίο του Μπρέσλιν έδειξε, πως παρά το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι μιλούσαν και ασχολούνταν με το σκάνδαλο του Γουότεργκεϊτ , ο «Αρχηγός της Αντιπολίτευσης» Ο’Νιλ με τους «καθρέφτες και τον καπνό» του, με τα ξόρκια του αν προτιμάτε, έπεισε τους πάντες πως η καθαίρεση του Προέδρου ήταν αναπόφευκτη. Όταν όλοι στην Ουάσινγκτον το πίστεψαν, το πίστεψε και ο ίδιος ο Νίξον και παραιτήθηκε. Δεν υπήρξε ποτέ ψηφοφορία για το σκάνδαλο. Τα μαγικά του Ο’Νιλ τελικά κατάφεραν να διώξουν το Νίξον.
Αν ο Ο’Νιλ κατείχε τον τίτλο του Σαμάνου αντί για αυτόν του Πολιτικού, πιθανόν να χρησιμοποιούσε τις ίδιες μεθόδους για να πείσει τους πάντες πως μια κατάρα θα σκότωνε το Νίξον στις 23 Μαΐου ακριβώς στις 12 τα μεσάνυχτα, τότε ο Νίξον θα ξάπλωνε υπάκουα και θα πέθαινε.
Καθρέφτες και γαλάζιος καπνός…
Τα παιδιά παίζουν αυτοσχέδια παιχνίδια ρόλων και σταδιακά, αναπόφευκτα, το παιχνίδι τους γίνεται η πραγματικότητα. Όταν οι γονείς τους τα καλούν να επιστρέψουν σπίτι, τότε η κοινωνική πραγματικότητα αποκαθίσταται. Αν τα παιδιά παρέμεναν στην πραγματικότητα του παιχνιδιού, τότε οι γονείς σε κάποια φάση θα καλούσαν ένα ψυχίατρο. Αν αυτό αποτύγχανε τότε θα καλούσαν έναν εξορκιστή και θα επικοινωνούσαν με έναν καλό ατζέντη για να διαπραγματευτούν τα δικαιώματα της ταινίας.
Καθρέφτες και γαλάζιος καπνός…
Όπως λέει και ο Δρ Τζον Λίλυ, «Στην επικράτεια του μυαλού, αυτό που νομίζουμε ως αληθινό είναι αληθινό, ή γίνεται αληθινό και περιορίζεται μέσα σε όρια που δημιουργούμε μέσω εμπειρίας και πειραματισμού. Τα όρια αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από κάποια πιστεύω που πρέπει να υπερβούμε. Στην επικράτεια του μυαλού δεν υπάρχουν όρια».
~ συνεχίζεται εδώ...
2 σχόλια:
Πολύ δυνατές οι τελευταίες δημοσιεύσεις.
Πόσα part αναμένεται να βγει;
Άλλο ένα part και ξεμπερδέψαμε! :)
Δημοσίευση σχολίου