Κουίζ Νεοφοβίας/Νεοφιλίας

Νεόφοβοι και Νεόφιλοι.

Έχουμε ξαναμιλήσει για τις 2 αυτές κατηγορίες σε αυτό το ποστ, κάποιο καιρό πριν. 

Επειδή όμως ξέρω πως στατιστικά μόνο το 23% θα πατήσει το λινκ κι από αυτό το 23% μόνο το 5% θα το διαβάσει ολόκληρο (χρησιμοποιώ το Ερισιανό Στατιστικό Μοντέλο, δηλαδή πετάς αυθαίρετα κάποια φαινομενικά τυχαία νούμερα) συνοψίζω:

Νεόφοβοι: Είναι η πλειοψηφία των ανθρώπων, εγκλωβισμένοι ακόμα στα πρώτα 3 εγκεφαλικά κυκλώματα (άμα δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς είναι αυτό, τότε προφανώς είστε καινούργιοι εδώ, οπότε σας καλωσορίζω και σας προτείνω να διαβάσετε τα ποστ με tag: Prometheus Rising). Είναι αυτοί που προσπαθούν να χωρέσουν τον κόσμο γύρω τους σε συγκεκριμένες και πεπερασμένες διαστάσεις, να του επιβάλλουν «νόμους», να μπορούν να τον προβλέψουν, να τον ελέγξουν. Συνήθως εναντιώνονται σε οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής. Δείτε τους σαν τους εκπρόσωπους της αδράνειας.

Νεόφιλοι: Αποτελούν τη μειοψηφία, έχουν ενεργοποιημένο τουλάχιστον ένα ακόμα εγκεφαλικό κέντρο. Είναι αυτοί που καλωσορίζουν την έκπληξη και χαμογελάνε όταν τα πράγματα ακολουθούν περίεργες τροπές. Συνήθως είναι καλλιτέχνες, και προσπαθούν να μετουσιώσουν στην πραγματικότητα ιδέες, σκέψεις και οράματα που αρχικά φαίνονται ξένα και ασύμβατα προς αυτή. Είναι οι μεταλλάξεις που βοηθάνε το είδος να εξελιχθεί. Δείτε τους σαν εκπρόσωπους της εντροπίας.

Σήμερα επανερχόμαστε και προσφέρουμε ένα κουίζ του RAW για να μπορείτε εύκολα να διακρίνετε τους Νεόφιλους ανάμεσά μας και να τους απομονώνετε εύκολα και αναίμακτα. Ή να τους στρατολογείτε γρήγορα, όσο είναι ακόμα Νεόφιλοι. Ανάλογα σε ποιο χρώμα του ουράνιου τόξου βρίσκεστε.

• Προσθέστε τον επόμενο όρο στη σειρά:

1. περπάτημα
2. ίππευση αλόγου
3. πτήση με αεροπλάνο
4. __________________

• Μια συγκεκριμένη εργασία μπορεί να γίνει είτε από κάποιο άνθρωπο, είτε από μια μηχανή. Θα πρέπει

1. να την κάνει ο άνθρωπος επειδή "ο διάβολος κρύβεται μέσα στην τεμπελιά".
2. να την κάνει ο άνθρωπος επειδή αλλιώτικα θα καταλήξει να βαριέται.
3. να την κάνει ο άνθρωπος επειδή η έμμισθη δουλειά είναι ο μόνος τρόπος για να οργανωθούν οι ανθρώπινες κοινωνίες.
4. να την κάνει η μηχανή επειδή ο σκοπός της τεχνολογίας είναι να ελευθερώσει τους ανθρώπους από τα δεσμά τους.

• Προσθέστε τον επόμενο όρο στη σειρά:

1. κυνήγι και συλλογή καρπών
2. αγροτική καλλιέργεια
3. βιομηχανία-εμπόριο
4. __________________

• Υπάρχει μια μαγική συσκευή με δύο κουμπιά, καθένα από τα οποία δημιουργεί συνθήκες ισότητας για τους ανθρώπους. Θα πατήσεις

1. το κουμπί που τους κάνει όλους εξίσου φτωχούς.
2. το κουμπί που τους κάνει όλους εξίσου πλούσιους.

• Η έμμισθη δουλειά

1. υπήρχε από πάντα και θα υπάρχει για πάντα.
2. είναι θεϊκή εντολή.
3. εμφανίστηκε σε μεγάλη κλίμακα στις ανθρώπινες κοινωνίες μόλις τα τελευταία 300 χρόνια.
4. θα ξεπεραστεί τα επόμενα 100 χρόνια.
5. θα ξεπεραστεί τα επόμενα 10 χρόνια.

• Ο καλύτερος τρόπος να ψάξει κάποιος για μορφές ανώτερης διάνοιας είναι
1. να βρει τη σωστή θρησκεία.
2. να υποστηρίξει το πρότζεκτ του Καρλ Σάγκαν ονόματι Cyclops, το οποίο σαρώνει το γαλαξία για ραδιοκύματα.
3. να ψάχνει για UFO.
4. να ψάχνει το δικό του νευρικό σύστημα.
5. να φτιάξει ένα αστρόπλοιο και να πάει να ψάξει μόνος του στο διάστημα

• Προσθέστε τον επόμενο όρο στη σειρά:

1. Black Pride
2. Φεμινιστικό Κίνημα
3. Gay Pride
4. _______________

Χρειάζεται μόλις 20 χρόνια για έναν προοδευτικό να γίνει συντηρητικός, χωρίς να αλλάξει ούτε μια ιδέα. Σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο σύμπαν, αυτοί που μένουν στάσιμοι κινούνται προς τα πίσω.

Συνέντευξη του Robert Anton Wilson στο Conspiracy Digest

Ξέρω τι σκέφτεστε... Πάλι με αυτόν τον Robert Anton Wilson... Μα καλά, δεν βαρέθηκε; 
Ναι λοιπόν! Πάλι RAW! Ποτέ δεν κρύψαμε ότι είναι ο αγαπημένος μας εδώ μέσα, οπότε δεν καταλαβαίνω προς τι όλες αυτές οι διαμαρτυρίες... Εξάλλου μια πλύση εγκεφάλου, για να γίνει αποτελεσματικά, πρέπει να επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα από το Illuminati Papers.
Διαβάστε τώρα και ήσυχα, αλλιώς θα αναγκαστώ να χρησιμοποιήσω την τεχνική του Κιούμπρικ, με την 9η του Μπετόβεν και όλα τα κομφόρ.

C.D.: Πόσο σοβαρά να πάρουμε την κατά τα άλλα διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα τριλογία – Illuminatus! Trilogy – που έγραψες μαζί με τον Robert Shea?

Wilson: Πραγματικά δε μου αρέσει να με παίρνετε στα σοβαρά. Οι σοβαροί άνθρωποι είναι τόσο κατσούφηδες και σφιγμένοι που πραγματικά με κάνουν να θέλω να χορέψω γυμνός στο γρασίδι παίζοντας φλάουτο. Φυσικά, όπως λέει και η Μάβις στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας, τίποτα δεν είναι αληθινό αν δε σε κάνει να γελάς, αλλά δεν το κατανοείς πραγματικά ώσπου να σε κάνει να κλάψεις. Η κατάσταση της ανθρωπότητας είναι κωμικοτραγική, εφόσον είμαστε όλοι εξημερωμένοι πίθηκοι με καταπληκτικούς εγκεφάλους των 30 δισεκατομμυρίων εγκεφαλικών κυττάρων, τους οποίους χρησιμοποιούμε σπάνια με αποτελεσματικό τρόπο λόγω καταδυνάστευσής τους από άλλα παλαιότερα εγκεφαλικά κέντρα του πίσω εγκεφάλου που συνυπάρχουν και σε άλλα θηλαστικά. Δηλαδή, αυτό που εννοώ, είναι πως ζούμε στον πλανήτη των πιθήκων φίλε. Αυτό είναι αστείο ή σοβαρό; Εξαρτάται από το εύρος του χιούμορ σου υποθέτω.

C.D.: Συγκεκριμένα, περιμένεις πραγματικά να πιστέψουμε πως διάφορες μυστικές εταιρείες που ανταγωνίζονται η μία την άλλη μυούν και στη συνέχεια καθοδηγούν τα διάφορα πνευματικά, θρησκευτικά, καλλιτεχνικά και τεχνολογικά ρεύματα του κόσμου; Ή μήπως το σενάριο των μυστικών εταιρειών που εμφανίζεται στο βιβλίο είναι απλά μια παρωδία των διάφορων ακροδεξιών θεωριών που κυκλοφορούν; Ή μήπως είναι ένας τρόπος να δραματοποιήσεις τις συγκρούσεις των απολυταρχικών και ελευθεριακών τάσεων που λαμβάνουν χώρα; Ή μήπως δεν είναι τίποτε άλλο από την δική σου τεχνική προπαγάνδας;

Wilson: Όπως λέει και ο Lichtenberg, «Αυτό το βιβλίο είναι ένας καθρέφτης. Όταν κοιτάζει μέσα ένας πίθηκος, κανένας φιλόσοφος δεν κοιτάζει έξω». Το Illuminatus!, όπως η Linda Lovelace, είναι τα πάντα για τους πάντες. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα που γράφτηκε κάτω από το πρίσμα του πολυμοντελικού αγνωστικισμού βασισμένου πάνω στις μοντέρνες θεωρίες της κβαντικής φυσικής. Ο συγγραφέας που κάθεται στο θρόνο του και παρακολουθεί τον κόσμο με το λεγόμενο Αντικειμενικό Μάτι του Θεού, είναι τόσο παρωχημένος όσο ο κακομοίρης παπάς που λέει «Ελάτε στην εκκλησία μου, έχω τη μία και αληθινή θρησκεία». Η μόνη φιλοσοφία που μπορούμε να αποδεχτούμε ειλικρινά στην παρούσα φάση της εξέλιξής μας είναι ο αγνωστικισμός, ή αλλιώς ο οντολογικός πλουραλισμός. Το μωσαϊκό των ανταγωνιστικών συνομωσιών στο Illuminatus! είναι μια παρωδία της διαδεδομένης δαιμονολογίας των Δεξιών και των Αριστερών. Είναι επίσης μια σοβαρή πρόταση για ένα πιο σχετικό –με την έννοια του Αϊνστάιν- μοντέλο, αντί για το μονολιθικό Νευτώνιο μοντέλο θεωριών που ασπάζονται οι συνωμοσιολόγοι. 

            Ένας από τους αναγνώστες που φαίνεται να έχει κατανοήσει το βιβλίο είναι ο Δρ Τίμοθι Λίρι, που μου είπε πέρυσι, πως οι περιπέτειές του με τον εισαγγελέα, το FBI, την CIA, τα Μασωνοειδή, την Άδελφότητα των Αρείων, τους Weather Underground, την Al Fattah, κλπ, ήταν ακριβώς όπως τα περιγράφουμε στα πιο παράλογα και «τρελά» κομμάτια του Illuminatus! Ο Τιμ λέει πως συναντάς τις ίδιες 24 συνωμοσίες όπου κι αν πας. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως αναγνώρισε τις ίδιες 24 παλαιολιθικές συμμορίες να μάχονται για την κυριαρχία μέσα στις φυλακές όπου τον είχε στείλει το FBI, με αυτές που είχε αναγνωρίσει στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Φυσικά βέβαια, αυτές που είναι στο Χάρβαρντ μιλάνε πολύ καλύτερα αγγλικά…

Εγώ βλέπω το παιχνίδι εξουσίας να παίζεται σε τρία επίπεδα καταναγκασμού και απάτης.

Πρώτο, παλαιότερο και ακόμα πιο ισχυρό επίπεδο είναι η ίδια η κυβέρνηση, το μονοπώλιο στην ισχύ (στρατιωτική ισχύ, αστυνομική ισχύ κλπ), που επιτρέπει στις κυβερνήσεις να παίρνουν με το έτσι θέλω φόρους από τις σκλαβωμένες ή παραμυθιασμένες μάζες.

Δεύτερο, παράγωγο αυτής της πρωτόγονης κατάστασης είναι το επίπεδο των γαιοκτημόνων, το μονοπώλιο των θηλαστικών στην περιοχή που ζουν που επιτρέπει στους αντιπρόσωπους του βασιλιά (γαιο-κτήμονες) να απομυζούν λεφτά (ενοίκιο) από οποιονδήποτε ζει στην περιοχή τους. Το ενοίκιο είναι η κόρη της φορολογίας. 

Τρίτο και πιο πρόσφατο, είναι το χρηματικό επίπεδο, το μονοπώλιο στην έκδοση χρήματος που επιτρέπει σε αυτούς που το ελέγχουν να απομυζούν επιτόκιο από τη δημιουργία των χρημάτων και από τη συνεχή ροή των χρημάτων. Το επιτόκιο είναι ο γιος του ενοικίου, του ενοικίου των χρημάτων. 

Εφόσον οι περισσότεροι άνθρωποι που εμπλέκονται σε τέτοιες ομιχλώδεις πρακτικές δύσκολα παραδέχονται αυτό που κάνουν και είναι εθισμένοι στις ίδιες υποκρισίες που είναι και η υπόλοιπη ανθρωπότητα, θεωρώ πως όλες οι ομάδες εξουσίας πιστεύουν ειλικρινά πως αυτό που κάνουν είναι το σωστό και πως όλοι όσοι τους αντιτίθενται είναι τρελοί και ριζοσπάστες. Πέρα από τους Κλίνγκονς στο Σταρ Τρεκ, δεν έχω συναντήσει έναν πραγματικό θηρευτή που να δικαιολογεί τις πράξεις του χρησιμοποιώντας καθαρά Μακιαβελικά επιχειρήματα. Πιστεύω πραγματικά πως ο Saroyan είχε δίκιο, όσο αφελές κι αν ακούγεται, όταν έλεγε πως «κάθε άνθρωπος είναι καλός στα μάτια του».

(τα προηγούμενα γράφτηκαν το 1976. Αυτά που ακολουθούν είναι γραμμένα το 1979)

            Η διαφορά μεταξύ εμένα και του Conspiracy Digest είναι πως το C.D. ορίζει την Εξουσιαστική Ελίτ ως κάποιους άλλους. Εγώ ορίζω την Εξουσιαστική Ελίτ ως τον εαυτό μου και τους φίλους μου.

            Με το C.D. συμφωνούμε πως κατέχουν εξουσία και δύναμη όσοι: α) έχουν το μονοπώλιο των όπλων (κυβερνήσεις), β) έχουν το μονοπώλιο της γης (γαιοκτήμονες), και γ) έχουν το μονοπώλιο των χρημάτων (τράπεζες). Διαφωνούμε στο γεγονός ότι το C.D. θεωρεί τις εξουσίες αυτές ως τις μόνες που έχουν σημασία στον κόσμο μας. Εγώ αναγνωρίζω και άλλη μια εξουσία και δύναμη. Τη δύναμη του μυαλού.

            Η δύναμη του μυαλού (οι εργασίες όλων των καλλιτεχνών, επιστημόνων από την αυγή της ανθρωπότητας, αλλά κυρίως από τον 19^ο αιώνα και μετά), δημιουργεί τον «πραγματικό κόσμο» για τον οποίο ανταγωνίζονται τα μονοπώλια στον 20^ο αιώνα. Όμοια, η δύναμη του μυαλού σήμερα, φτιάχνει τον «πραγματικό κόσμο» για τον οποίο θα μάχονται τα μονοπώλια του 21^ου αιώνα. Οι άνθρωποι του Μυαλού φτιάχνουν τις πραγματικότητες για τις οποίες πολεμούν οι άνθρωποι της Δύναμης και οι άνθρωποι του μυαλού φτιάχνουν ακόμα και τις τεχνικές με τις οποίες πολεμούν…

Χαοτική Μαγεία

~ του Ray Sherwin

Η Χαοτική Μαγεία έχει τις ρίζες της σε όλες τις αποκρυφιστικές παραδόσεις και στα έργα πολλών μελετητών. Αν υπάρχει ένα άτομο το οποίο μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο για το συγκεκριμένο «ρεύμα», αν και χωρίς να το θέλει, το άτομο αυτό θα ήταν ο Austin Osman Spare, το μαγικό σύστημα του οποίου είναι εξ ολοκλήρου βασισμένο στην αυτοεικόνα του και σε ένα εγωκεντρικό μοντέλο απεικόνισης του σύμπαντος. Δεν ήταν πρόθεσή του να χρησιμοποιηθεί από άλλους το σύστημα του, καθώς φτιάχτηκε αποκλειστικά για προσωπική χρήση και ήταν ξεκάθαρο πως δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτό κανείς άλλος. Ούτε έπεσε στην παγίδα του να υποθέτει πως οι πληροφορίες που αποκαλύφθηκαν σε αυτόν (ή που προήλθαν από αυτόν) ίσχυαν για όλη την ανθρωπότητα όπως πιστεύουν όλοι οι «μεσσίες». Ο Άλιστερ Κρόουλι τον θεωρούσε ως τον «μαύρο αδερφό» του, επειδή αρνήθηκε να αποδεχθεί τον «νόμο» του Θελήματος και προτιμούσε να δουλεύει πέρα και πάνω από δόγματα και κανόνες, βασισμένος πάνω στην διαίσθηση και στη γνώση που αναδύεται από τα βάθη του εαυτού.

Η πιο πρόσφατη δημόσια έκφραση της Χαοτικής Μαγείας έχει γίνει μέσα από το τάγμα των Illuminates of Thanateros, που ξεκίνησα εγώ με τον Peter Carroll το 1978. Στόχος μας τότε ήταν να εμπνεύσουμε - και όχι να οδηγήσουμε - μάγους που ενδιαφέρονταν να ασχοληθούν με το Χάος και το κάναμε δημοσιεύοντας ιδέες πρακτικής φύσεως. Η διαφορά της προσέγγισής μας με αυτήν του Spare είναι πως εμείς ενδιαφερόμαστε και για ομαδικές μαγικές πρακτικές, όπως και για μοναχικές. Η ανταπόκριση στα γραπτά μας ήταν μεγαλύτερη απ’ όσο φανταζόμασταν και μέχρι το 1982 υπήρχαν ομάδες που ασχολούνταν στην Αγγλία, στην Αυστραλία, στην Αίγυπτο και στη Γερμανία, όπως επίσης και ομάδες σαν τον «Κύκλο του Χάους» και πολλά άτομα τα οποία ασχολούνταν μόνα τους.

Οι δυσκολίες ενός τέτοιου τάγματος έγιναν γρήγορα προφανείς. Κάτι που σε εμάς φαινόταν απλό, και στη σύλληψη και στην τεχνική, δεν ήταν τόσο απλό σε ανθρώπους που είχαν υποφέρει κάτω από τις παράδοξες και ανόητες πολυπλοκότητες αυτού που τώρα αναφέρεται ως «παραδοσιακή μαγεία». Αυτό μας έφερε σε αρκετά δύσκολη θέση, γιατί σήμαινε πως ένα μαγικό σύστημα, το οποίο εξ’ ορισμού δεν γινόταν να διδαχθεί, τώρα έπρεπε να διδαχθεί. Ο Pete και εγώ αποφεύγαμε τις ιεραρχίες και τους γκουρού σαν πανούκλα και τώρα αναμενόταν από εμάς όχι μόνο να διδάξουμε, αλλά και να οδηγήσουμε.

Έχει ήδη ειπωθεί πως όλα τα μαγικά συστήματα έχουν την ίδια κατάληξη.  Δεν πιστεύω πως ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί πάρα πολλά από αυτά τα συστήματα περιορίζουν τα μέλη τους σε τόσο στενές παραμέτρους δόγματος και ψευτοηθικής, που το ένστικτο και η φαντασία ασφυκτιούν κάτω από το βάρος κανόνων και δογμάτων. Από την άλλη δεν μπορείς να διαλέξεις ένα μονοπάτι, αν δεν το συγκρίνεις με άλλα μονοπάτια, και ο περιορισμός σε ένα μονοπάτι, σε κάθε περίπτωση, θα περιορίσει τον τρόπο σκέψης και τις επιλογές.

Σταδιακά, βρήκαμε μια λύση σχετικά με το πώς να διδάξεις κάτι που δεν διδάσκεται. Δεν δόθηκαν ποτέ κανόνες, μόνο προτάσεις. Δεν γινόταν αναφορά σε μεταφυσικά πιστεύω τα οποία αφήνονταν στην προσωπικότητα του καθένα, όπως για παράδειγμα την μετενσάρκωση ή την ύπαρξη θεού. Οι ιδέες αυτές ούτως οι άλλως δεν επηρεάζουν την απόδοση της πρακτικής μαγείας και ο καθένας καταλήγει στα δικά του συμπεράσματα αρκετά γρήγορα. Ξέραμε πως ήμασταν στο σωστό δρόμο όταν αρχίσαμε να συλλέγουμε τις πληροφορίες που μας έστελναν άτομα και ομάδες. Χωρίς καμία εξαίρεση, όλοι όσοι μας έστειλαν τα αποτελέσματά τους, είχαν θεωρήσει τις τεχνικές εξαιρετικά αποδοτικές, αλλά – και αυτό είναι το σημαντικό κομμάτι, όλοι είχαν καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα σε φιλοσοφικά θέματα. Το γεγονός ότι ενώ είχαν καταλήξει σε τόσο διαφορετικά συμπεράσματα, ήθελαν ακόμα να παραμείνουν μέσα στα χαλαρά πλαίσια οργάνωσης που είχαμε βάλει, ήταν το πιο ενθαρρυντικό απ’ όλα. 

Το να απαριθμήσω τις πρακτικές της Χαοτικής Μαγείας είναι αχρείαστο καθώς υπάρχει αρκετή βιβλιογραφία πάνω στο θέμα. Ίσως όμως να είναι χρήσιμο να αναφερθώ σε μια κοινή παρανόηση που αναπαράγεται από ανθρώπους που γράφουν σε διάφορα περιοδικά του «χώρου». Υπάρχει σύγχυση σχετικά με τη λέξη Χάος, κάποιοι πιστεύουν πως η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτές καθαυτές τις πρακτικές. Κάτι τέτοιο απέχει πολύ από την αλήθεια. Ενώ είναι σωστό πως μερικά μοντέλα γνώσης είναι αποτελεσματικά επειδή συγχέουν τις λογικές διεργασίες του νου, τελικά όμως οδηγούν στη διαύγεια και οι μάγοι που εντρυφούν στο χαοτικό ρεύμα, είναι πολύ συνεπείς και σχολαστικοί στον τρόπο με τον οποίο οργανώνουν την εργασία τους. Αυτή είναι μια συνήθεια που κληρονομήθηκε από το “93 Current”. Χρησιμοποιούμε τον όρο Χαοτική Μαγεία ή Μαγεία του Χάους για να αναδείξουμε την τυχαιότητα που διέπει το σύμπαν και τη σχέση όλων μας με αυτό. Το Χάος αντιπροσωπεύει αυτή τη φιλοσοφία και ενισχύει την ιδέα πως δεν υπάρχει κάποιο μόνιμο μοντέλο που να περιγράφει τη σχέση οποιουδήποτε με αυτά που δεν είναι. Η λέξη περικλείει όχι μόνο όσα γνωρίζουμε ως αληθινά, αλλά επίσης και όσα υποψιαζόμαστε πως είναι, όπως επίσης και τον κόσμο των εντυπώσεων, την τρέλας και των άπειρων πιθανοτήτων.

Αν υπήρχε ένα Μανιφέστο του Χάους, πιθανώς να πήγαινε κάπως έτσι: Δεν πιστεύω σε τίποτα. Ξέρω αυτά που ξέρω (gnosis) και φτιάχνω θεωρίες οι οποίες μπορεί να τις εισάγω στο σύστημα υιοθετημένων πιστεύω μου, όταν οι θεωρίες αυτές έχουν δοκιμαστεί, αλλά μπορεί και να μην το κάνω. Δεν υπάρχουν ούτε θεοί ούτε δαίμονες, εκτός από αυτούς που έχω προγραμματιστεί να αποδέχομαι και από αυτούς που έχω ο ίδιος φτιάξει. Δημιουργώ και καταστρέφω πεποιθήσεις και πιστεύω ανάλογα με τη χρησιμότητά τους. Όπως λένε και οι σοφοί «τίποτα δεν είναι αληθινό, τα πάντα επιτρέπονται», - αρκεί να μην παρεμβαίνει με κάποιον άλλο.

Σε ομαδικό επίπεδο, χρειάζεται φυσικά μια συνεννόηση κάποιου είδους. Χρησιμοποιώ τη λέξη συνεννόηση, γιατί άλλες περιγραφές όπως «κοινά συμφωνημένη πραγματικότητα» θα ήταν παραπλανητικές, καθώς δεν μπορεί να είναι κοινή άλλη πραγματικότητα από την σταθερή. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να εκτιμηθεί. Καθοδήγηση στον τομέα των πρακτικών τεχνικών είναι πάντα χρήσιμη, αλλά το να βασίζεται κάποιος αποκλειστικά στα βιβλία, ακόμα και στα βιβλία πάνω στη Χαοτική Μαγεία, θα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο και να αναπτύσσεται η εργασία βάση ενστίκτου.

Οι ομαδικές εργασίες εμπίπτουν συνήθως σε τέσσερις κατηγορίες – πειραματικές, μυσταγωγικές, τελετουργικές και εορταστικές (για τις οποίες μπορούν να έρθουν σε επαφή πολλές ομάδες), αν και σε καμία περίπτωση οι 4 αυτές κατηγορίες δεν μπορούν να συνοψίσουν όλο το εύρος των ομαδικών εργασιών. Το πιο σημαντικό σε μια ομάδα που ασχολείται με οποιοδήποτε είδος μαγικών εργασιών, είναι να δημιουργήσει και να διατηρήσει μια ατμόσφαιρα που ερεθίζει και εμπνέει τη φαντασία. Οι ομάδες που υπάρχουν ήδη έχουν, σε μεγάλο ποσοστό, απομακρυνθεί από την προσέγγιση που επικρατούσε τη δεκαετία του 70, ότι δηλαδή οι θεατρικές αναπαραστάσεις είναι αχρείαστες. Χρησιμοποιούν οποιοδήποτε μέσο που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της μαγικής ατμόσφαιρας που θέλουν να δημιουργήσουν. Χρησιμοποιούνται μερικές φορές τα παραδοσιακά μαγικά όπλα, αλλά συνήθως δημιουργούνται και καινούργια όπλα, μοναδικά στην κάθε ομάδα. Οι μάσκες και οι ρόμπες είναι αποτελεσματικές και άρα χρησιμοποιούνται κατά κόρον, ενώ και η γύμνια είναι συνήθης πρακτική.

Αναφορικά με την πειραματική μαγεία, η δημιουργία σφραγίδων (sigils) είναι το πιο διαδεδομένο θέμα, αλλά η τηλεκίνηση, η παρ’ αίσθησην αντίληψη και η τηλεπάθεια, όπως και άλλες μέθοδοι αύξησης δύναμης έχουν μελετηθεί επίσης, άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο.