Αγαπητέ Μπομπ,

Κατ’ αρχήν σου εύχομαι χαρούμενη επέτειο θανάτου. Ελπίζω να απολαμβάνεις την απαλλαγμένη από σωματικούς πόνους μη-ύπαρξή σου, σε όποια μορφή κι αν είναι, ή δεν είναι.

Ελπίζω επίσης να μη σου ανατέθηκε κιόλας νέο σώμα, γιατί με όλα αυτά που έκανες με το προηγούμενο, πραγματικά σου αξίζουν περισσότερες διακοπές. Σε περίπτωση φυσικά που αποφάσισες να έρθεις για τις εορταστικές εκδηλώσεις του 2012 ελπίζω να το ευχαριστιέσαι.

Τα πράγματα στο πεδίο μας δεν πάνε πολύ καλά. Ο παντοδύναμος θεός του Χρήματος έχει γίνει ακόμα πιο αιμοδιψής από όσο τον θυμάσαι και τα Ιερατεία του έχουν ακρωτηριάσει οποιαδήποτε μορφή ελεύθερης συνείδησης είχε απομείνει.

Όχι ότι τα ανθρώπινα παιχνίδια έχουν περισσότερη σημασία απ’ ότι πάντα είχαν. Η κυριαρχία του κόσμου και όλα τα κέντρα εξουσίας με κάνουν να θέλω να σηκώσω τους ώμους με αδιαφορία.

Ωραία, καταφέρανε να ευνουχίσουν και να στειρώσουν το ανθρώπινο είδος. Συγκέντρωσαν όλα τα χρήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν στο κάτω κάτω. Έβαλαν ταμπέλες σε όλη την έκταση της γης και την οικειοποιήθηκαν. Σήκωσαν σημαία ιδιοκτησίας ακόμα και στη Σελήνη. Μας έβαλαν να παραδώσουμε πειθήνια τις ψυχές μας.

Κέρδισαν.

Ε και;

Τέλος πάντων, πάμε σε πιο σημαντικά θέματα.

ROBERT ANTON WILSON
Read his books.
It's just like taking LSD. Without the bad trips.
...maybe...

Η απουσία σου, που λες, από εδώ, είναι φανερή. Δεν είναι απλά οι σκέψεις και οι αναλύσεις που θα έκανες, είναι και η ενέργειά σου σα σύνολο. Λείπει από το ανθρώπινο γκεστάλτ και λείπει και από εμάς που σε γνωρίζαμε, ο καθένας με τον τρόπο του.

Θυμάμαι ότι πριν καν σε διαβάσω για πρώτη φορά, σε σνόμπαρα τρελά. Οι φίλοι μου είχαν ήδη διαβάσει το Illuminatus! και παραμιλούσαν. Είχαν πέσει σε φρενίτιδα. «Πρέπει να το διαβάσεις!», μου έλεγαν κι εγώ άκουγα "πρέπει" και έβγαζα περισσότερα σπυράκια από αυτά που ήδη είχα. «Τις βαριέμαι τις συνομωσιολογικές θεωρίες με τους Illuminati, όλο τα ίδια και τα ίδια αναμασάνε», έλεγα και χασμουριόμουν επιδεικτικά, για να με δουν όλοι.

Αλλά από την άλλη, ίσως και να έκανα καλά. Σε διάβασα όταν έπρεπε. Για την ακρίβεια έχω αναπτύξει μια θεωρία. «Όλοι» σε διαβάζουν όταν πρέπει. Ακόμα και αυτοί που δε σε διαβάζουν, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Λίγο πριν πεθάνεις, σε ανακάλυψα από «κοντά» στο Maybe Logic Academy. Δεν πρόλαβα να παρακολουθήσω κάποιο course σου, αλλά συμμετείχα στο random διδαδικτυακό πείραμα Tarot που έκανες. Θα άνοιγες μια τράπουλα Thoth και θα έστελνες τυχαία τα φύλλα σε όσους συμμετείχαν. Είχες δηλώσει, με το χιούμορ που σε χαρακτήριζε, ότι θα κρατούσες την κάρτα του Θανάτου για τον εαυτό σου.

Θυμάμαι να πιάνω το γράμμα όταν τελικά έφτασε και να ξεροκαταπίνω. Είχε ημερομηνία αποστολής την 5^η Σεπτεμβρίου, την ημερομηνία των γενεθλίων μου. Αν αυτό δεν είναι επίδειξη Μαγείας, τότε δε ξέρω τί είναι. Η κάρτα ήταν ο Τρελός. Είναι ακόμα φυλαγμένη μέσα στο φάκελο, από φόβο μη και χαλάσει. Άλλοι κλειδαμπαρώνουν χρυσό, άλλοι λεφτά, εγώ κάρτες Tarot με σφραγίδα από το σπειροειδές δαχτυλίδι. To each his own I guess.

Φέτος, όπως και κάθε χρόνο θα βάλω ένα σφηνάκι ουίσκι για σένα. Έλα καμιά βόλτα να τα πούμε.

Γεια σου Δάσκαλε και χαιρετίσματα στον Μ.