Η βλασφημία του γέλιου

Γουίλιαμ του Μπάσκερβιλ: Αγαπητέ μου αδελφέ, υπάρχουν πολλά βιβλία που μιλάνε για την κωμωδία. Γιατί σε τρομάζει τόσο το συγκεκριμένο;

Χόρχε του Μπούργκος: Γιατί αυτό είναι γραμμένο από τον Αριστοτέλη.

Γουίλιαμ του Μπάσκερβιλ: [κυνηγώντας τον Χόρχε που τρέχει με το Δεύτερο Βιβλίο των Ποιητικών του Αριστοτέλη θέλοντας να το καταστρέψει] Μα τι είναι αυτό που σε τρομάζει τόσο στο γέλιο;

Χόρχε του Μπούργκος: Το γέλιο σκοτώνει τον φόβο, και χωρίς φόβο δεν μπορεί να υπάρξει πίστη. Χωρίς τον φόβο του Διαβόλου, δεν υπάρχει η ανάγκη για τον Θεό.

Γουίλιαμ του Μπάσκερβιλ: Αλλά δεν πρόκειται να εξαφανίσεις το γέλιο εξαφανίζοντας αυτό το βιβλίο.

Χόρχε του Μπούργκος:  Σίγουρα όχι, το γέλιο θα παραμείνει ως η κύρια μορφή διασκέδασης των απλών ανθρώπων. Αλλά τι θα συμβεί αν, με αφορμή αυτό το βιβλίο, οι μορφωμένοι άνθρωποι κατανοήσουν ότι επιτρέπεται να γελάς με τα ΠΑΝΤΑ; Μπορούμε να γελάσουμε με το Θεό; Ο κόσμος τότε θα κατέρρεε στο Χάος! Για τον λόγο αυτό, σφραγίζω αυτό που δεν πρέπει να ειπωθεί.

[Τρώει τις δηλητηριασμένες σελίδες του βιβλίου]

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου "Το όνομα του Ρόδου" από τον Ουμπέρτο Έκο και σκιαγραφεί με μία μόνο πρόταση τον λόγο για τον οποίο οι βλοσυρές "σοβαρές" θρησκείες φοβούνται τόσο πολύ το χιούμορ και το γέλιο.
Αλλά ας δούμε κάτι πιο πρόσφατο. "Ντισκορντιανισμός και νέες εναλλακτικές θρησκείες", το πόνημα της κυρίας Ελένης Ανδρουλάκη για την "Ιερά" Μονή Γλυφάδας, στο οποίο ο Ντισκορντιανισμός έχει κεντρική θέση λόγω της "αίρεσής" του να αγκαλιάζει το χιούμορ κάτι που φυσικά ήταν και είναι ακατανόητο και απειλητικό για τους Χριστιανούς.
Δεν είναι να απορεί κανείς που το φοβούνται... Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι ένας μουσάτος μπάρμπας έφτιαξε τον κόσμο σε 7 μέρες και ότι μας έπλασε από χώμα και νερό πριν από περίπου 6000 χρόνια.
Τι θα συμβεί όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν ότι επιτρέπεται να γελάς με τα πάντα;
Δυστυχώς για αυτούς και παρά τις φιλότιμες (είναι η αλήθεια) προσπάθειές τους, η Έριδα επέστρεψε. Αφήστε τον θυμό, τον θρήνο και τον φόβο σε αυτούς, με δύο χιλιετίες προπόνηση έχουν γίνει ειδικοί σε αυτά εξάλλου.
Όταν πάλι φέτος περιφέρουν το νεκρό θεό τους στις γειτονιές εμείς θα διαβάζουμε αυτό εδώ το κείμενο του Δαλάι Λάμα και θα γελάμε δυνατά.
Εις ανάμνηση.