ΔΟΓΜΑ ΙΙΙ – ΙΣΤΟΡΙΑ #2, «Κοσμογονία»

Που δεν είναι το ίδιο με το Δόγμα Ι – Μεταφυσική #2, «Κοσμολογία» (Το βιβλίο της Μήτρας)

Στην αρχή υπήρχε το ΚΕΝΟ, που είχε δύο κόρες. Η μία (η μικρότερη) ήταν αυτή του ΕΙΝΑΙ και την έλεγαν ΕΡΙΣ και η άλλη (η μεγαλύτερη) ήταν του ΜΗ-ΕΙΝΑΙ και την έλεγαν ΑΝΕΡΙΣ. (Μέχρι σήμερα, η θεμελιώδης αλήθεια πως η Ανέρις είναι η μεγαλύτερη είναι προφανής σε όσους συγκρίνουν τον μεγάλο αριθμό πραγμάτων που δεν υπάρχουν με τον συγκριτικά μικρό αριθμό των πραγμάτων που υπάρχουν).

Η Έρις γεννήθηκε έγκυος και μετά από 55 χρόνια (οι Θεές έχουν απίστευτα μεγάλη περίοδο κύησης-ακόμα μεγαλύτερη κι απ’ τους ελέφαντες), έφερε στον κόσμο πολλά καινούργια πράγματα. Τα καινούργια αυτά δημιουργήματα αποτελούνταν από τα Πέντε Βασικά Στοιχεία, Γλύκα, Ζουζούνισμα, Οξύτητα, Φαγούρα και Πορτοκάλι. Παρόλα αυτά, η Ανέρις είχε δημιουργηθεί στείρα. Όταν είδε την Έρις να διασκεδάζει τόσο πολύ με όλα τα πράγματα που είχε δημιουργήσει, η Ανέρις ζήλεψε και τελικά μια μέρα έκλεψε κάποια υπαρκτά πράγματα και τα έκανε ανύπαρκτα πράγματα και στη συνέχεια τα διεκδίκησε ως δικά της παιδιά. Αυτό πλήγωσε βαθιά την Έρις, που ένιωθε πως η αδερφή της ήταν άδικη (καθώς ήταν και τόσο πολύ μεγαλύτερη) που της στερούσε τη χαρά Της αυτή. Έτσι, έκανε τον εαυτό της να φουσκώσει ξανά για να γεννήσει κι άλλα πράγματα. Και ορκίστηκε πως όσα δημιουργήματα της κι αν της έκλεβε η Ανέρις, Εκείνη θα γεννούσε περισσότερα. Στη συνέχεια, η Ανέρις ορκίστηκε πως όσα υπαρκτά πράγματα κι αν γεννούσε η Έρις, εκείνη τελικά θα τα έβρισκε και θα τα έκανε δικά της ανύπαρκτα πράγματα (και μέχρι σήμερα, πράγματα εμφανίζονται και εξαφανίζονται για αυτό το λόγο).

Αρχικά, τα πράγματα που δημιουργήθηκαν από την Έρις ήταν σε κατάσταση χάους και πήγαιναν όπως να’ ναι, σιγά σιγά όμως ξεκίνησε να παίζει μαζί τους και έβαλε τάξη σε κάποια απ’ αυτά απλά για να δει τι θα γίνει. Από το παιχνίδι αυτό προέκυψαν κάποια πολύ όμορφα πράγματα και για τα επόμενα πέντε πεντάκις πεντεκατομμύρια χρόνια διασκέδασε τον εαυτό Της δημιουργώντας τάξη. Έτσι έβαλε κάποια πράγματα μαζί με κάποια άλλα, και κάποιες ομάδες πραγμάτων με κάποιες άλλες, μεγάλες ομάδες με μικρές ομάδες και γενικά όλους τους πιθανούς συνδυασμούς ώσπου είχε τόσους πολλούς που ενθουσιάστηκε.

Απορροφημένη στο έργο της να δημιουργεί τάξη, μια μέρα παρατήρησε την αταξία (κάτι που παλιότερα δεν ήταν εμφανές καθώς τα πάντα ήταν χάος…). Παρατήρησε πως πολλές όψεις του χάους ήταν οργανωμένες ενώ πολλές άλλες όχι.

«Χα!», σκέφτηκε, «Ορίστε ένα καινούργιο παιχνίδι».

Και έτσι έμαθε την τάξη και την αταξία να παίζουν μεταξύ τους παιχνίδια, και να διασκεδάζουν η μία την άλλη εναλλάξ. Ονόμασε την πλευρά της αταξίας από τον εαυτό της «ΕΡΙΣΤΙΚΗ», καθώς το ΕΙΝΑΙ είναι αναρχικό. Μετά, νιώθοντας νοσταλγία και συμπάθεια προς την μοναχική αδερφή Της, ονόμασε την άλλη πλευρά «ΑΝΕΡΙΣΤΙΚΗ», κάτι που κολάκευσε την Ανέρις και ξαλάφρωσε λίγο την ένταση που επικρατούσε μεταξύ τους.

Το Κενό όμως, ήταν κάπως ενοχλημένο. Ένιωθε ανικανοποίητος γιατί είχε δημιουργήσει ύπαρξη και ανυπαρξία μόνο σε φυσικό επίπεδο, ενώ είχε παραμελήσει το πνευματικό. Καθώς συλλογιζόταν πάνω σ’ αυτό, απλώθηκε μια μεγάλη Ησυχία και έπεσε σε έναν ύπνο που κράτησε 5 εποχές. Στο τέλος αυτής της ιστορίας, χάρισε στην Έρις και την Ανέρις έναν αδερφό, από καθαρή ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, έναν αδερφό που δεν είχε κανένα όνομα.

Όταν το έμαθαν αυτό οι αδερφές, συνάντησαν το Κενό και τον παρακάλεσαν να μην τις ξεχάσει, τις Πρωτότοκές του. Έτσι το Κενό αποφάνθηκε ως εξής:

Ο αδερφός αυτός, μη έχοντας μορφή, θα παρέμενε με την Ανέρις στο πεδίο του ΜΗ-ΕΙΝΑΙ και μετά να την αφήσει έτσι ώστε να παίξει με την τάξη και την αταξία με την Έρις στο πεδίο του ΕΙΝΑΙ. Όταν όμως η Έρις το έμαθε αυτό πλημμύρισε με θλίψη και άρχισε να κλαίει.

«Γιατί είσαι τόσο απελπισμένη;», απαίτησε να μάθει το Κενό, «Θα έχεις μερίδιο του αδερφού σου». «Μα Πατέρα, η Ανέρις και εγώ είμαστε τσακωμένοι και θα τον πάρει από μένα μόλις τον ανακαλύψει και θα τον αναγκάσει να επιστρέψει στο ΜΗ-ΕΙΝΑΙ». «Κατάλαβα», απάντησε το Κενό, «τότε αποφαίνομαι ως εξής:»

« Όταν ο αδερφός σου εγκαταλείψει την επικράτεια του ΕΙΝΑΙ, δεν θα μεταβεί στο ξανά στο ΜΗ-ΕΙΝΑΙ , αλλά θα επιστρέψει σε μένα, το Κενό, απ’ όπου ήρθε. Εσείς οι δύο μπορείτε να καυγαδίζετε όσο θέλετε, αλλά ο Γιος μου είναι Αδελφός σας και Είμαστε όλοι από Μένα».

Και για αυτό λόγο, εμείς οι άνθρωποι δεν υπάρχουμε ώσπου να υπάρξουμε. Στη συνέχεια παίζουμε στον κόσμο των υπαρκτών πραγμάτων, τα ταξινομούμε και τα ανακατεύουμε και η ανυπαρξία θα μας διεκδικήσει από την ύπαρξη και η ανώνυμη πνευματικότητα θα επιστρέψει στο Κενό, σαν κουρασμένο παιδί που επιστρέφει σπίτι μετά από μια επίσκεψη στο τσίρκο.

(Το παρόν απόσπασμα είναι από το Principia Discordia γραμμένο από τον Μαλακλύπα τον Νεώτερο (Malaclypse the Younger) - Η πνευματική ιδιοκτησία είναι φυλακή. Ελευθερώστε την τέχνη. Αντυπώστε και διανείμετε κατά βούληση