Όπως και να έχει, δέχομαι τις ενστάσεις και την κριτική σε
αυτό το θέμα. Οι Ποιητές απολαμβάνουν μια Ιερότητα από όλους, ακόμα και από αυτούς
που δεν τους καταλαβαίνουν. Αντιθέτως, όλοι είναι αμείλικτοι με συγγραφείς πρόζας,
προφανώς επειδή αυτοί δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από ασαφή νοήματα για να κρύψουν
την απουσία τους.
But I digress.
Όπως σε όλα, υπάρχουν κακοί Ποιητές (don’t get me started again)
και καλοί ποιητές. Κατά τη γνώμη μου, λίγοι αξίζουν τον τίτλο, οι καλοί δεν είναι
πολλοί, αλλά είναι εξαιρετικοί.
Οι λέξεις έχουν δύναμη και οι Ποιητές το ξέρουν αυτό. Ακόμα
και το όνομα δεν είναι τυχαίο. Ποιητής. Δημιουργός. Δημιουργός πραγματικοτήτων.
Μάγος. Οι Ποιητές είναι Μάγοι. Μάγοι λέξεων, word magick εις την Αγγλικήν. Οι λέξεις έχουν δύναμη και οι ποιητές
την νιώθουν. Και την μεταφέρουν. Αυτό τους το αναγνωρίζω και για αυτό τους σέβομαι.
Όταν η πραγματικότητα χρειάζεται αλλαγή, τότε ο κόσμος στρέφεται
στους Ποιητές για να οραματιστούν τη νέα πραγματικότητα. Να δουν τον κόσμο
μπροστά και να ρίξουν πίσω σε εμάς τους υπόλοιπους ένα μίτο ώστε να οδηγηθούμε
στον λαβύρινθο. Να διαλέξουν τις λέξεις, η δύναμη των οποίων θα βοηθήσει στην
αποδόμηση της υπάρχουσας κατάστασης και θα δώσει το έδαφος για να ανθίσει κάτι άλλο.
Όχι απαραίτητα καλύτερο η χειρότερο. Αλλά κάτι άλλο.
Οι Ποιητές είναι οι προφήτες της αλλαγής. Εδώ, σήμερα, τώρα, που είναι οι Ποιητές; Μήπως τους έχει δει κανείς; Τους ψάχνω.
8 σχόλια:
Συμφωνώ...ειδικά με την πρωτη παράγραφο 100%...
Οι ποιητές αποκοιμήθηκαν μεταξύ Σκουφά και Τσακάλωφ...
Σχετικά με την πρώτη παράγραφο. Θεωρώ ότι η ποίηση δεν πρέπει να συγκριθεί με άλλα πεζά είδη της λογοτεχνίας αλλά με θρησκευτική υμνογραφία κτλ. Σκεφτείτε κάτι απλό: όσο πιο πίσω πάμε στο χρόνο, σε αρχαιότερα κείμενα, τόσο πιο 'ποιητικά' κείμενα βρίσκουμε. Γιατί αυτό;
Δε μου φαίνεται παράλογο αυτό Νίκο. Σε στίγμες φόρτισης, απόγνωσης, θαυμασμού, εμμονικής κρίσης, πόνου ο έμμετρος λόγος βγαίνει πιο αβίαστα. Σαν να μπορεί να περιγράψει τα ανείπωτα ή να δώσει νόημα στα μέχρι εκείνη τη στιγμή ανόητα. Mantra αυτοσυγκέντρωσης, επιβεβαίωσης, χαλάρωσης?
Μην ξεχνάμε επίσης οτι το νανούρισμα και τα παιδικά ποιηματάκια επιλέγουν οι μανάδες/τροφοι στις πρώτες μας γνώσεις και απεικονίσεις. Αλλη μια αβίαστη συνήθεια απο γενιά σε γενιά που πιστεύω έχει να κάνει και με τη μελωδία και τη δύναμη της.
Εχεις κάποια references για αυτό που ανέφερες? θα με ενδιέφερε πολύ.
(Αποσπάσματα από μια συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη στο Γ. Πηλιχό, 1973)
"Γ. Πηλιχός:… Ο Σαρτρ λέει ότι δεν αρκεί να φτιάχνεις ένα ωραίο στίχο, έναν ωραίο ζωγραφικό πίνακα, ένα ωραίο βιβλίο, αλλά ότι πρέπει να κατέβεις να πoλεμήσεις και στο οδόφραγμα, αν χρειαστεί. Συμφωνείτε µ'αυτή την άποψη;
Ελύτης: Όχι. Συμμετοχή σημαίνει, στην περίπτωση αυτή, υποταγή. Αλλά οποιαδήποτε υποταγή σε οποιουδήποτε είδους πολιτικά συνθήματα αίρει αυτή την ίδια την ιδιότητα του ποιητή και τη σημασία της πράξης του. Η ποίηση είναι μια διαρκής επανάσταση, που αντιστρατεύεται όλες τις επιμέρους επαναστάσεις. Αν δεν πηδούσε σαν την ακρίδα πιο κει, δε θα 'ταν άξια να ονομάζεται φορέας της εκάστοτε ευαισθησίας.
Γ. Πηλιχός: Επέμεινα σ' αυτό το ερώτημα, γιατί συχνά κατηγορούν τους ποιητές ότι κλείνονται στο "γυάλινο πύργο" τους κι αδιαφορούν για τα μεγάλα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν κάθε τόσο οι άνθρωποι…
Ελύτης: Ε, δεν είναι κάτι νέο αυτό. Από την εποχή του Σολωμού βαστάει, που του καταμαρτυρούσατε ότι δεν πήγε στο Μεσολόγγι, αλλά καθόταν απ' αντίκρυ κι έγραφε στίχους. Τώρα, τι θα ήταν προτιμότερο, να προστεθεί ένας πολεμιστής στους άλλους ή να γραφτούν οι "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι"; Αυτό είναι το ζήτημα.
Γ. Πηλιχός: Τελικά, ποιο νομίζετε ότι είναι το καθήκον του ποιητή;
Ελύτης: Να ρίχνει σταγόνες φως μες στο σκοτάδι. Να γίνεται, με το παράδειγμα της ζωής και του έργου του, πρότυπο καθαρότητας. Που σημαίνει να μη συμβιβάζεται. Να μη συνεργάζεται με ανθρώπους ή καταστάσεις που δεν εγκρίνει…".
Πρέπει να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο αλλά δεν το θυμάμαι τώρα. Σε κάποιον ανθρωπολόγο θα πρέπει να το πρωτοεντοπίσα , δίπλα στην αναφορά ότι οι Θεοί στην αρχαιότητα είναι ανδρόγυνοι όσο πιο πίσω στη δημιουργία κινούμαστε.
Γενικά νομίζω ότι η ποίηση σε σχέση με το πεζό κείμενο εκφράζει ότι η κβαντική ή χαοτική φυσική σε σχέση με τη νευτώνεια.
"Γενικά νομίζω ότι η ποίηση σε σχέση με το πεζό κείμενο εκφράζει ότι η κβαντική ή χαοτική φυσική σε σχέση με τη νευτώνεια."
Νομίζω πως καλά νομίζεις!
Άσε που, άμα κάτσει καλά, γεννιούνται χειροβομβίδες ομορφιάς.
Σωπάστε. Ευρέθησαν οι Ποιητές...
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2153712
Δημοσίευση σχολίου