~ απόσπασμα συνέντευξης του γέρο Μπομπ στο innerview
Η πρώτη μου εμπειρία με μαριχουάνα, που εκείνη την εποχή για μένα ήταν ψυχεδελική, ήταν στο τζαζ κλαμπ Village Vanguard στη Νέα Υόρκη του 1955 ή 56. Έπαιζε το συγκρότημα Modern Jazz Quartet των οποίων ήμουν μεγάλος θαυμαστής και έτυχε να πάω στην τουαλέτα για κατούρημα. Εκεί βρήκα έναν από τους μουσικούς να καπνίζει ένα τσιγαριλίκι, ο οποίος με αναγνώρισε λόγω του ενθουσιασμού με τον οποίο χειροκροτούσα και μου είπε: "Θες μια τζούρα;" κι εγώ του είπα "Σίγουρα μεγάλε!". Τότε δεν είχα άκρες για μαύρο και διάβαζα πράγματα σχετικά μ'αυτό για χρόνια. Οπότε με μύησε ένας μουσικός των Modern Jazz Quartet στην τουαλέτα του Village Vanguard. Βγήκα έξω και το δεύτερο μέρος μου φάνηκε πολύ καλύτερο από το πρώτο. Για μένα είναι η καλύτερη μουσική που έπαιξαν ποτέ.
Σχετικά με την πρώτη του παραισθησιογόνα/ψυχεδελική εμπειρία.
Η πρώτη μου εμπειρία με μια σοβαρή ψυχεδελική ουσία ήταν το 1962 με πεγιότ, και ήταν γεμάτη με φιλοσοφικές αποκαλύψεις, καταπληκτικά οράματα, και στο απόγειό της - κι αυτό ήταν πρωτοχρονιά του 1962, μπήκα σε ένα δωμάτιο και κοίταξα το χριστουγενιάτικο δέντρο και τα στολίδια και τα λαμπάκια και ήταν απίστευτα όμορφα. Ήταν το πιο όμορφο χριστουγενιάτικο δέντρο που έχω δει ποτέ. Μετά συνειδιτοποίησα πως το χριστουγενιάτικο δέντρο με αγαπούσε και ξέσπασα σε κλάματα. Έτρεξα αμέσως στη γυναίκα και στους φίλους μου φωνάζοντας "Το χριστουγενιάτικο δέντρο με αγαπάει". Ακόμα και να διηγούμαι αυτή την ιστορία μου φέρνει δάκρυα στα μάτια, θυμάμαι ακόμα την εμπειρία τόσο έντονα! Το χριστουγενιάτικο δέντρο που με αγαπάει.
Γνωρίζοντας τον "εξελικτικό χαρακτήρα" κάποιων από τα έργα του Μπομπ, θέλησα να μάθω αν θεωρούσε πως η πρόσφατη χαρτογράφηση του γενετικού κώδικα και η κλωνοποίηση είναι καλές ιδέες.
Είμαι 100% υπέρ και των δύο. Σχετικά με την χαρτογράφηση του γενετικού κώδικα, όπως βλέπεις είμαι σε αναπηρική καρέκλα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολυομυελίτιδας που είχα όταν ήμουν 4 χρονών. Μπορούσα να κινηθώ ελεύθερα όταν θεραπεύτηκα, αλλά είχα προβλήματα στα πόδια που συνεχώς χειροτέρευαν με τα χρόνια, όπως είναι φυσικό. Το σύνδρομο ονομάζεται Post-Polio Syndrome. Με την χαρτογράφηση του γενετικού κώδικα, ανοίγει ένας εντελώς καινούργιος τομέας στην επιστήμη ο οποίος μου δίνει την ελπίδα πως μπορεί να μην περάσω όλη την υπόλοιπη ζωή μου στην αναπηρική καρέκλα. Επίσης είμαι και αισιόδοξο άτομο από τη γέννησή μου. Η κλωνοποίηση πραγματικά με εξιτάρει σαν ιδέα.
Ανέφερα και άλλες πρόσφατες επιστημονικές θεωρίες όπως αυτήν που λέει πως η ζωή ξεκίνησε στον Άρη.
Ναι η ζωή μπορεί να ξεκίνησε από έναν μετεωρίτη που ήρθε από τον Άρη. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις σχετικά. Ο ήλιος μας είναι άστρο 5ης γενιάς. Είμαι σίγουρος πως η ζωή ξεκίνησε πριν πολλά πολλά χρόνια σε έναν μακρινό γαλαξία [γέλια]
Οπότε μιλάμε για την θεωρία της Πανσπερμίας;
Όχι σαν πεποίθηση, αλλά σαν μια σοβαρή πιθανότητα. Είναι δύσκολο να πιστέψω πως σε ένα τόσο μεγάλο σύμπαν συνέβη μόνο μια φορά. Αυτό είναι το τελευταίο προπύργιο του σκληροπυρηνικού υλισμού που ανακαλύφθηκε για να μας κάνει όσο πιο απογοητευμένους γίνεται σχετικά με τα πάντα. Απλά δεν μπορώ να το πιστέψω. Όπως έλεγε ο Καρλ Σάγκαν: "Δις και δις γαλαξιών. Και δις και δις άστρων σε αυτούς τους γαλαξίες. Δε γίνεται να είμαστε οι μόνοι.
Τα βιβλία του Μπομπ είναι πάντα γεμάτα με ελπίδα για το μέλλον. Αναρωτήθηκα τι μαθήματα θα ήθελε να μάθει η ανθρωπότητα. Τί συμβουλές έχει να μας δώσει;
Μην πιστεύετε τίποτα. Να βλέπετε τα πράγματα ως διαβαθμίσεις πιθανοτήτων. Τα πράγματα που φαίνονται απίστευτα βάλτε κάτω από την κατηγορία "Χαμηλές πιθανότητες" και αυτά που φαίνονται πιο πιθανά κάτω από την κατηγορία "Υψηλές πιθανότητες". Ποτέ μην πιστεύετε τίποτα. Όταν πιστέψεις κάτι, τότε σταματάς να το σκέφτεσαι. Όσο περισσότερα πράγματα πιστεύεις, τόσο λιγότερες νοητικές λειτουργίες. Αν πιστεύεις κάτι και έχεις γνώμη πάνω σε όλα τα θέματα τότε ο εγκέφαλος σταματάει τελείως να λειτουργεί, κάτι που κλινικά είναι σημάδι θανάτου. Οπότε βάζετε τα πράγματα σε διαβαθμίσεις πιθανοτήτων και ποτέ μην πιστεύετε ή απορρίπτετε κάτι απόλυτα.
Τελικά, έπρεπε να ρωτήσω. Η ερώτηση στην οποία όλοι θέλουμα απάντηση. Το 23 συμβαίνει επειδή ψάχνουμε να το βρούμε, ή ψάχνουμε να το βρούμε επειδή συμβαίνει;
Δεν ξέρω. Και πιστεύω πως αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος να κλείσεις μια συνέντευξη. Δεν ξέρω. Υπάρχουν περισσότερα πράγματα που δεν ξέρω παρά το αντίθετο. Πιστεύω πως σχεδόν όλοι οι συγγραφείς -οι πολιτικοί και οι ιερείς το κάνουν πολύ πιο συχνά- αλλά οποιοσδήποτε γράφει ένα βιβλίο έχει την τάση να πέφτει στην παγίδα του να υποκρίνεται και να νομίζει πως τα ξέρει όλα. Ακόμα κι όταν προσπαθούν να το αποφύγουν, υπάρχουν άνθρωποι που τους αναγκάζουν. Εγώ ξεκίνησα στα είκοσί μου να έχω γενικές γνώσεις και σφαιρική άποψη. Μου αρέσει αυτός ο όρος. Βλεπω πως όσο περισσότερο μεγαλώνω τόσο πιο δύσκολο είναι, γιατί σε οποιονδήποτε τομέα οι άνθρωποι νομίζουν πως ξέρω πολλά είμαι τουλάχιστον 5-20 χρόνια πίσω από τις εξελίξεις. Δεν μπορείς να έχεις γενικές γνώσεις πλέον. Έχω τρομερές γενικές γνώσεις για το 1970 αλλά το 2000 είμαι πίσω σχεδόν σε όλα.
Κερασάκι στην τούρτα. Καλή χρονιά σε όσους ακολουθούν το Γρηγοριανό.
Hail Eris. All Hail Discordia.
"I used to be an atheist, until I realized I had nothing to shout during blowjobs. 'Oh Random Chance! Oh Random Chance!' just doesn't cut it." - R.A.W. DragonCon, 2000.
